 |
ΑΝΑΘΕΡΜΑΙΝΕΤΑΙ -και μάλιστα με έντονο τρόπο- η συζήτηση για το περιβαλλοντικό σκέλος της αξιοποίησης του χώρου του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού, με αφορμή το προσχέδιο νόμου του υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής που βγήκε πρόσφατα σε δημόσια διαβούλευση. Πολεοδόμοι, αρχιτέκτονες και φορείς σχολιάζουν στη Real planet τα υπέρ και τα κατά του πλαισίου για τη δημιουργία του Μητροπολιτικού Πόλου Ελληνικού - Αγίου Κοσμά.
Η μία άποψη υποστηρίζει ότι τα προβλεπόμενα ποσοστά πρασίνου θα δώσουν ανάσα σε όλο το λεκανοπέδιο, ενώ η άλλη καταγγέλλει εξαιρετικά δυσμενή εξέλιξη για το φυσικό περιβάλλον, καθώς εκτιμά ότι η έκταση που διατίθεται για δόμηση είναι τόσο μεγάλη που δεν αντισταθμίζεται με το ποσοστό πρασίνου που παραχωρείται.
Οσο για το ίδιο το υπουργείο, επιμένει ότι το σχέδιο εξασφαλίζει το ισομερές «μοίρασμα» του χώρου στα 3, δηλαδή 1/3 πράσινο, 1/3 ελεύθεροι χώροι και 1/3 ήπια δόμηση, διευκρινίζοντας ότι ο επενδυτής που τελικά θα αναλάβει την έκταση θα είναι ελεύθερος να εφαρμόσει κατά το δοκούν κάποιο ή κανένα από τα σχέδια που έχουν κυκλοφορήσει κατά καιρούς.
Διίστανται οι απόψεις
«Βαρέλι χωρίς πάτο» είναι το σχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος κατά τον αρχιτέκτονα Νίκο Μπελαβίλα, επίκουρο καθηγητή στο Εργαστήριο Αρχιτεκτονικής του ΕΜΠ, που έχει εκπονήσει σχετική μελέτη για το ακίνητο. «Ουσιαστικά δεν μπαίνει κανένα πλαίσιο», εκτιμά. «Ο επίδοξος επενδυτής μπορεί να κάνει ό,τι θέλει». Ο Ν. Μπελαβίλας μιλά για «υπερπλαίσιο» που έχει ακυρώσει όλες τις πολεοδομικές διατάξεις και νόμους, τον ΓΟΚ, τα ρυθμιστικά σχέδια κ.λπ. και παραπέμπει στον «αναγκαστικό» νόμο Παττακού, σύμφωνα με τον οποίο δόθηκε επιπλέον ύψος στα κτίρια, με αποτέλεσμα να καταστραφεί σταδιακά η Αθήνα.
«Είναι ενδιαφέρον να δούμε πώς ξεκίνησε η υπόθεση “Ελληνικό” και πού κατέληξε: Από την επείγουσα ανάγκη που επικαλούνταν όλοι να δοθεί μια ανάσα στην πόλη με την ενίσχυση του πρασίνου και στη συνέχεια τον ισχυρισμό ότι τελικά δεν είναι τόσο απαραίτητο ένα πάρκο μητροπολιτικής εμβέλειας, φτάσαμε να χτίζουμε στη θάλασσα και να επιτρέπουμε τους ουρανοξύστες που είχαν απαγορευτεί με νόμο επί Τρίτση».
Σε ερώτηση της «R» σχετικά με τα θετικά που θα προσφέρουν το πράσινο και οι ελεύθεροι χώροι που έχουν προβλεφθεί, ο Ν. Μπελαβίλας απαντά ότι δεν υπάρχει θετικό ισοζύγιο όταν πρόκειται να δομηθεί μια τόσο μεγάλη έκταση.
Την άποψη αυτή δεν συμμερίζεται ο αρχιτέκτονας μηχανικός Μιχάλης Μητρόπουλος, το γραφείο του οποίου (Aris Architects) έχει επίσης συντάξει πρόταση για την αξιοποίηση του Ελληνικού: «Δεν είναι τόσο εκτεταμένη η δόμηση ώστε να “καταπιεί” το πράσινο», λέει χαρακτηριστικά και συμπληρώνει: «Εξάλλου, είναι υπερβολή υπό την παρούσα οικονομική συγκυρία να ζητάμε ακόμα και η μισή έκταση του πρώην αεροδρομίου να γίνει πάρκο. Για να είναι βιώσιμη η επένδυση, πρέπει να υπάρξουν κι άλλες χρήσεις, όπως κατοικίες, επιχειρήσεις κ.λπ.». Ο Μ. Μητρόπουλος, πάντως, θέτει ως απαραίτητη προϋπόθεση για την εκτέλεση των έργων την τήρηση όλων των περιβαλλοντικών νόμων και επιπλέον υποστηρίζει πως «ό,τι χτίζεται δεν σημαίνει ότι θα χαλάσει αυτό που υπάρχει στο φυσικό περιβάλλον. Αντιθέτως, το πιθανότερο είναι να βελτιωθεί, για παράδειγμα με φυτεύσεις ειδών που προσαρμόζονται στο συγκεκριμένο οικοσύστημα κ.λπ.».
«Το 1995, όταν άρχισε η συζήτηση για το Ελληνικό, το πάρκο κάλυπτε το 1/3 της έκτασης. Μετά το ποσοστό ξέφυγε σε επικίνδυνα σημεία, όπως και το χρέος της χώρας», σημειώνει ο Σπύρος Πολλάλης, Πρόεδρος της Ελληνικόν Α.Ε. «Το θέμα του πάρκου μάς αποπροσανατολίζει. Κύριο μέλημά μας είναι να δούμε πρώτα πώς θέλουμε να αξιοποιηθεί ο χώρος και μετά να αποφασίσουμε για το πάρκο», καταλήγει.
Ενα θέμα που προκύπτει επίσης μέσα από τις συζητήσεις με αρχιτέκτονες είναι η πιθανότητα περαιτέρω απαξίωσης του κέντρου της Αθήνας (για το οποίο το ΥΠΕΚΑ έχει ανακοινώσει κατά καιρούς κίνητρα για την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και της κατοικίας), καθώς το επιχειρηματικό ενδιαφέρον θα στραφεί προς τον νέο μητροπολιτικό πόλο Ελληνικού - Αγίου Κοσμά. Ο τρόπος ανάπτυξης που προωθείται στο Ελληνικό, υποστηρίζουν, λειτουργεί σε βάρος του κέντρου πόλης και ακυρώνει το όποιο όραμα έχει χτιστεί τα τελευταία 30 χρόνια για την Αθήνα. Ο Μ. Μητρόπουλος, από την πλευρά του, τονίζει ότι μπορούν να συνυπάρξουν και τα δύο, αρκεί να γίνουν παράλληλα: «Οι αναπλάσεις που έχουν ανακοινωθεί θα γίνουν ούτως ή άλλως. Στο Ελληνικό θα δημιουργηθεί απλώς ένας νέος πόλος. Το ένα δεν έρχεται σε αντίφαση με το άλλο».
«Στα όπλα» ο δήμος
«Εκτρωματικό» χαρακτηρίζει το σχέδιο νόμου του υπουργείου Περιβάλλοντος ο δήμαρχος Ελληνικού - Αργυρούπολης Χρήστος Κορτζίδης, ο οποίος διαπιστώνει μια «μανία να δοθεί ο χώρος σε επενδυτές άνευ όρων, επειδή δεν μπορεί να καλυφθεί το δημόσιο χρέος». Στο Ελληνικό δραστηριοποιούνται εδώ και αρκετό διάστημα διάφοροι φορείς, συμπεριλαμβανομένου και του δήμου, οι οποίοι έχουν κληθεί να το εγκαταλείψουν μέχρι το τέλος Ιουνίου. «Οχι μόνο δεν θα αποχωρήσουμε, αλλά θα κλιμακώσουμε την αντίδρασή μας», δηλώνει ο δήμαρχος και καλεί τον κόσμο σε συμβολική διαμαρτυρία με τη δημιουργία ελαιώνα στον χώρο του παλαιού αεροδρομίου την επόμενη Κυριακή 4 Μαρτίου.
Η μία άποψη υποστηρίζει ότι τα προβλεπόμενα ποσοστά πρασίνου θα δώσουν ανάσα σε όλο το λεκανοπέδιο, ενώ η άλλη καταγγέλλει εξαιρετικά δυσμενή εξέλιξη για το φυσικό περιβάλλον, καθώς εκτιμά ότι η έκταση που διατίθεται για δόμηση είναι τόσο μεγάλη που δεν αντισταθμίζεται με το ποσοστό πρασίνου που παραχωρείται.
Οσο για το ίδιο το υπουργείο, επιμένει ότι το σχέδιο εξασφαλίζει το ισομερές «μοίρασμα» του χώρου στα 3, δηλαδή 1/3 πράσινο, 1/3 ελεύθεροι χώροι και 1/3 ήπια δόμηση, διευκρινίζοντας ότι ο επενδυτής που τελικά θα αναλάβει την έκταση θα είναι ελεύθερος να εφαρμόσει κατά το δοκούν κάποιο ή κανένα από τα σχέδια που έχουν κυκλοφορήσει κατά καιρούς.
Διίστανται οι απόψεις
«Βαρέλι χωρίς πάτο» είναι το σχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος κατά τον αρχιτέκτονα Νίκο Μπελαβίλα, επίκουρο καθηγητή στο Εργαστήριο Αρχιτεκτονικής του ΕΜΠ, που έχει εκπονήσει σχετική μελέτη για το ακίνητο. «Ουσιαστικά δεν μπαίνει κανένα πλαίσιο», εκτιμά. «Ο επίδοξος επενδυτής μπορεί να κάνει ό,τι θέλει». Ο Ν. Μπελαβίλας μιλά για «υπερπλαίσιο» που έχει ακυρώσει όλες τις πολεοδομικές διατάξεις και νόμους, τον ΓΟΚ, τα ρυθμιστικά σχέδια κ.λπ. και παραπέμπει στον «αναγκαστικό» νόμο Παττακού, σύμφωνα με τον οποίο δόθηκε επιπλέον ύψος στα κτίρια, με αποτέλεσμα να καταστραφεί σταδιακά η Αθήνα.
«Είναι ενδιαφέρον να δούμε πώς ξεκίνησε η υπόθεση “Ελληνικό” και πού κατέληξε: Από την επείγουσα ανάγκη που επικαλούνταν όλοι να δοθεί μια ανάσα στην πόλη με την ενίσχυση του πρασίνου και στη συνέχεια τον ισχυρισμό ότι τελικά δεν είναι τόσο απαραίτητο ένα πάρκο μητροπολιτικής εμβέλειας, φτάσαμε να χτίζουμε στη θάλασσα και να επιτρέπουμε τους ουρανοξύστες που είχαν απαγορευτεί με νόμο επί Τρίτση».
Σε ερώτηση της «R» σχετικά με τα θετικά που θα προσφέρουν το πράσινο και οι ελεύθεροι χώροι που έχουν προβλεφθεί, ο Ν. Μπελαβίλας απαντά ότι δεν υπάρχει θετικό ισοζύγιο όταν πρόκειται να δομηθεί μια τόσο μεγάλη έκταση.
Την άποψη αυτή δεν συμμερίζεται ο αρχιτέκτονας μηχανικός Μιχάλης Μητρόπουλος, το γραφείο του οποίου (Aris Architects) έχει επίσης συντάξει πρόταση για την αξιοποίηση του Ελληνικού: «Δεν είναι τόσο εκτεταμένη η δόμηση ώστε να “καταπιεί” το πράσινο», λέει χαρακτηριστικά και συμπληρώνει: «Εξάλλου, είναι υπερβολή υπό την παρούσα οικονομική συγκυρία να ζητάμε ακόμα και η μισή έκταση του πρώην αεροδρομίου να γίνει πάρκο. Για να είναι βιώσιμη η επένδυση, πρέπει να υπάρξουν κι άλλες χρήσεις, όπως κατοικίες, επιχειρήσεις κ.λπ.». Ο Μ. Μητρόπουλος, πάντως, θέτει ως απαραίτητη προϋπόθεση για την εκτέλεση των έργων την τήρηση όλων των περιβαλλοντικών νόμων και επιπλέον υποστηρίζει πως «ό,τι χτίζεται δεν σημαίνει ότι θα χαλάσει αυτό που υπάρχει στο φυσικό περιβάλλον. Αντιθέτως, το πιθανότερο είναι να βελτιωθεί, για παράδειγμα με φυτεύσεις ειδών που προσαρμόζονται στο συγκεκριμένο οικοσύστημα κ.λπ.».
«Το 1995, όταν άρχισε η συζήτηση για το Ελληνικό, το πάρκο κάλυπτε το 1/3 της έκτασης. Μετά το ποσοστό ξέφυγε σε επικίνδυνα σημεία, όπως και το χρέος της χώρας», σημειώνει ο Σπύρος Πολλάλης, Πρόεδρος της Ελληνικόν Α.Ε. «Το θέμα του πάρκου μάς αποπροσανατολίζει. Κύριο μέλημά μας είναι να δούμε πρώτα πώς θέλουμε να αξιοποιηθεί ο χώρος και μετά να αποφασίσουμε για το πάρκο», καταλήγει.
Ενα θέμα που προκύπτει επίσης μέσα από τις συζητήσεις με αρχιτέκτονες είναι η πιθανότητα περαιτέρω απαξίωσης του κέντρου της Αθήνας (για το οποίο το ΥΠΕΚΑ έχει ανακοινώσει κατά καιρούς κίνητρα για την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και της κατοικίας), καθώς το επιχειρηματικό ενδιαφέρον θα στραφεί προς τον νέο μητροπολιτικό πόλο Ελληνικού - Αγίου Κοσμά. Ο τρόπος ανάπτυξης που προωθείται στο Ελληνικό, υποστηρίζουν, λειτουργεί σε βάρος του κέντρου πόλης και ακυρώνει το όποιο όραμα έχει χτιστεί τα τελευταία 30 χρόνια για την Αθήνα. Ο Μ. Μητρόπουλος, από την πλευρά του, τονίζει ότι μπορούν να συνυπάρξουν και τα δύο, αρκεί να γίνουν παράλληλα: «Οι αναπλάσεις που έχουν ανακοινωθεί θα γίνουν ούτως ή άλλως. Στο Ελληνικό θα δημιουργηθεί απλώς ένας νέος πόλος. Το ένα δεν έρχεται σε αντίφαση με το άλλο».
«Στα όπλα» ο δήμος
«Εκτρωματικό» χαρακτηρίζει το σχέδιο νόμου του υπουργείου Περιβάλλοντος ο δήμαρχος Ελληνικού - Αργυρούπολης Χρήστος Κορτζίδης, ο οποίος διαπιστώνει μια «μανία να δοθεί ο χώρος σε επενδυτές άνευ όρων, επειδή δεν μπορεί να καλυφθεί το δημόσιο χρέος». Στο Ελληνικό δραστηριοποιούνται εδώ και αρκετό διάστημα διάφοροι φορείς, συμπεριλαμβανομένου και του δήμου, οι οποίοι έχουν κληθεί να το εγκαταλείψουν μέχρι το τέλος Ιουνίου. «Οχι μόνο δεν θα αποχωρήσουμε, αλλά θα κλιμακώσουμε την αντίδρασή μας», δηλώνει ο δήμαρχος και καλεί τον κόσμο σε συμβολική διαμαρτυρία με τη δημιουργία ελαιώνα στον χώρο του παλαιού αεροδρομίου την επόμενη Κυριακή 4 Μαρτίου.
real.gr
