Στις εισαγγελικές αρχές παραδόθηκε πριν από λίγο ο πρώην αντιπρύτανης του Παντείου Παναγιώτης Γετίμης, ο οποίος καταδικάστηκε σε κάθειρξη 12 ετών από το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων της Αθήνας για την υπόθεση υπεξαίρεσης ύψους 8 εκατομμυρίων ευρώ, την περίοδο 1992-1998, από το πανεπιστημιακό ίδρυμα.
Ο κ. Γετίμης ο οποίος εργάζεται σε Πανεπιστήμιο της Γερμανίας και για λόγους υγείας εκπροσωπήθηκε από τους συνηγόρους του κατά την εκφώνηση της καταδικαστικής απόφασης, επέστρεψε στη χώρα μας για να παρουσιαστεί αυτοβούλως ενώπιον της Δικαιοσύνης,. Όπως αναφέρει σε γραπτή δήλωση του, αισθάνεται βαθύτατα συγκλονισμένος και απογοητευμένος από την έκβαση της δίκης και την απόφαση του δικαστηρίου με την οποία επιβλήθηκαν ποινές κάθειρξης από 10 έως 31 χρόνια σε 9 άτομα (πρυτάνεις, αντιπρυτάνεις και διοικητικούς υπαλλήλους).
Ο κ. Γετίμης επιμένει πως είναι αθώος και τονίζει ότι παρότι έχει άδεια παραμονής στη Γερμανία, μόλις οι γιατροί του επέτρεψαν να ταξιδέψει, ήρθε στην Ελλάδα για να διεκδικήσει τη δικαίωση του. Χαρακτηρίζει άδικη την καταδίκη τόσο τη δική του όσο και των συναδέλφων του καθηγητών Δημήτρη Κώνστα και Ντίνου Παπαθανασόπουλου η οποία, όπως υποστηρίζει «υπαγορεύτηκε από ξένα προς τη Δικαιοσύνη κριτήρια και σκοπιμότητες» και αναφέρει ότι θα εξαντλήσει όλα τα ένδικα μέσα μέχρι την τελική αθώωσή του.
Ο πρώην αντιπρύτανης του Παντείου επισημαίνει στη δήλωσή του: «Είμαι βαθύτατα συγκλονισμένος και απογοητευμένος από την έκβαση της δίκης του Παντείου και την άδικη καταδίκη τόσο τη δική μου, όσο και των συναδέλφων μου Δημήτρη Κώνστα και Ντίνου Παπαθανασόπουλου. Μετά από μια εξαντλητική ακροαματική διαδικασία 17 μηνών, η οποία περιέλαβε και άνοιγμα όλων των τραπεζικών λογαριασμών των κατηγορουμένων, όπου σημειωτέον δεν βρέθηκε απολύτως τίποτα επιλήψιμο για εμας τους καθηγητές, ακολούθησε η εισαγγελική πρόταση της κας Κοντοθανάση που ζητούσε την απαλλαγή των τέως Πρυτάνεων και Αντιπρυτάνεων.
Η απροσδόκητη, με βάση τα παραπάνω, καταδικαστική απόφαση του 5μελούς Εφετείου Αθηνών (26.6.2012) είναι εντελώς αναιτιολόγητη και άδικη. Ουδείς μάρτυρας κατέθεσε έστω και ένα συγκεκριμένο επιβαρυντικό στοιχείο για τους Πρυτάνεις, ενώ ο βασικός υπεύθυνος συγκατηγορούμενος τέως Προϊστάμενος Γραμματείας ζήτησε δημοσίως συγνώμη από τους Καθηγητές, επειδή άδικα ενεπλάκησαν σε αυτή την υπόθεση. Επιπλέον αποδείχθηκε ξεκάθαρα στην ακροαματική διαδικασία, με στοιχεία που καταθέσαμε, ο τρόπος με τον οποίο το κύκλωμα των υπαλλήλων μας εξαπατούσε, εκδίδοντας πλαστά στοιχεία για δήθεν αποφάσεις του Πρυτανικού Συμβουλίου. ‘Όλα αυτά τα οποία αναφέρονται στον τύπο περί ειδών πολυτελείας (φερράρι, γιαγκούτσι, χαλιά, μάρμαρα, μοκέτες) δικαιολογημένα εξοργίζουν την κοινή γνώμη και εξοργίζουν ακόμη περισσότερο εμάς τους καθηγητές. Ωστόσο αποδείχθηκε στο δικαστήριο ότι δεν μας αφορούν καθόλου: ούτε αποφάσεις πήραμε για αυτά, ούτε βρέθηκε απολύτως τίποτα στην κατοχή μας, ενώ αντίθετα βρέθηκαν σε ιδιοκτησίες άλλων κατηγορουμένων διοικητικών υπαλήλων.
Και εγώ μένω, ένας αθώος που οδηγείται για δεύτερη φορά στη φυλακή, με το αμείλικτο ΕΡΩΤΗΜΑ: Πείτε μου ΕΝΑ στοιχείο, που θεμελιώνει την καταδίκη μου!
Τέτοιο στοιχείο, απλά δεν υπάρχει. Μάλιστα, ολόκληρη η περιουσία μου που προυπήρχε του σκανδάλου εκποιήθηκε σε μεγάλο βαθμό για να μπορέσω να ανταπεξέλθω στα δικαστικά έξοδα και να υπερασπιστώ τον εαυτό μου.
Πριν από δύο χρόνια, η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου έκρινε ομόφωνα για την ίδια υπόθεση, ρητά και κατηγορηματικά, ότι δεν μπορεί να καταλογισθεί δόλος, ούτε καν βαρειά αμέλεια σε εμένα και όλους τους καθηγητές.
Για τον τρόπο με τον οποίο η ελληνική πολιτεία χειρίσθηκε την υπόθεση αυτή, η χώρα μας έχει ήδη υποστεί δύο καταδίκες από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου: για την παραβίαση δικαιωμάτων των κατηγορουμένων, του τεκμηρίου της αθωότητας και του δικαιώματος για δίκαιη δίκη, με τις Προσφυγές ‘Κώνστα κατά Ελλάδος’ (2011) και ‘Γετίμη κατά Ελλάδος’ (2012). Όλα τα ανωτέρω όχι μόνο δεν ελήφθησαν υπόψη, αλλά επιβεβαιώνουν ότι η καταδίκη εμού και των άλλων συναδέλφων μου καθηγητών, υπαγορεύτηκε από ξένα πρός την δικαιοσύνη κριτήρια και σκοπιμότητες.
Η καταδικαστική απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου (25.6.2012) με βρήκε στη Γερμανία, όπου αναγκάσθηκα να παραμείνω για λόγους υγείας, και επέστρεψα μόλις οι γιατροί μου επέτρεψαν να ταξιδέψω. Αν και διαθέτω μόνιμη άδεια παραμονής στη Γερμανία όπου και εργάζομαι στο Πανεπιστήμιο, παρουσιάζομαι αυτοβούλως ενώπιον της δικαιοσύνης προκειμένου να ασκήσω τα νόμιμα δικαιώματά μου εξαντλώντας τα ένδικα μέσα μέχρι την τελική αθώωσή μου. Η κρίση της δικαιοσύνης δεν έχει ακόμη εξαντληθεί και μπορεί να επανορθώσει την αδικία. Αυτός είναι και ο ρόλος του Αρείου Πάγου. Σε όλη μου τη ζωή υπηρέτησα το ελληνικό δημόσιο Πανεπιστήμιο και σήμερα αγωνίζομαι όχι μόνο για την προσωπική μου δικαίωση, αλλά και για την αποκατάσταση του κύρους της ακαδημαϊκής ιδιότητας, που πλήττεται ευθέως από την απόφαση αυτή.
Η Οδύσσεια αυτή έχει πλήξει ήδη πολύ σοβαρά την επαγγελματική, οικονομική, κοινωνική και προσωπική μου ζωή. Ελπίζω να βρω τις δυνάμεις για να συνεχίσω τον αγώνα μου για την τελική μου δικαίωση, και να μη συμβούν ανεπανόρθωτες βλάβες στην υγεία μου και στα μέλη της οικογένειάς μου.
Ιδιαίτερα απευθύνομαι στον τύπο και στους συντάκτες του δικαστικού ρεπορτάζ, και τους παρακαλώ να διερευνήσουν σε βάθος όλα τα στοιχεία της υπόθεσης, να αναδείξουν την κατασκευασμένη σκευωρία σε βάρος μου και των συναδέλφων μου καθηγητών και να αποκαλύψουν την μία και μοναδική αλήθεια: ότι είμαι αθώος!».
Zougla.gr
