Με την συμμετοχή Πανεπιστημιακών, θρησκευτικών λειτουργών, περιβαλλοντολόγων, Θεολόγων, επιχειρηματιών και δημοσιογράφων ξεκίνησαν το απόγευμα της Δευτέρας οι εργασίες του Διεθνούς Περιβαλλοντικού Συνεδρίου, «Παγκόσμια Ευθύνη και Περιβαλλοντική Αειφορία», που συνδιοργανώνουν το Οικουμενικό Πατριαρχείο και το Πανεπιστήμιο Southern New Hamphshire στην Χάλκη των Πριγκιποννήσων.
Την έναρξη των εργασιών του Συνεδρίου κήρυξε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, στην Θεολογική Σχολή της Χάλκης. Προηγουμένως ο ηγούμενος της Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής της Αγίας Τριάδας, Μητροπολίτης Πρόυσης Ελπιδοφόρος υποδέχθηκε τους συμμετέχοντες στην, «σιωπηλή» από το 1971, Σχολή της Χάλκης.
Στην ομιλία του ο Οικουμενικός Πατριάρχης επισήμανε ότι το συνέδριο της Χάλκης αποτελεί ένα πεδίο διαλόγου πάνω σε θέματα Περιβάλλοντος, Ηθικής και Καινοτομιών. «Όλοι έχουμε το ίδιο όραμα, την ίδια φιλοδοξία, την ίδια προσευχή. Και όλοι μοιραζόμαστε τον ίδιο σκοπό, την ίδια δέσμευση, την ίδια έμπνευση: να παραδώσουμε στα παιδιά μας έναν καθαρό κόσμο, με καθαρό νερό και καθαρό αέρα», είπε ο Οικουμενικός Πατριάρχης απευθυνόμενος στους συνέδρους.
«Η προσπάθειά μας κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων δεκαετιών», συνέχισε ο Οικουενικός Πατριάρχης, «ήταν η προώθηση του διαλόγου και της συνεργασίας μεταξύ των διαφόρων ομολογιών και θρησκειών, συμβάλλοντας στην παγκόσμια ευαισθητοποίηση αλλά και στις απαιτούμενες αλλαγές στη συμπεριφορά και τον τρόπο ζωής που σχετίζονται με την οικολογική κρίση.
Η Σύνοδος της Χάλκης είναι ένα ζωτικής σημασίας βήμα προς αυτό τον κρίσιμο διάλογο. Είμαστε πεπεισμένοι ότι οποιαδήποτε πραγματική ελπίδα για αντιστροφή της κλιματικής αλλαγής και την αντιμετώπιση της ρύπανσης του περιβάλλοντος απαιτεί ριζικό μετασχηματισμό του τρόπου με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε και αντιμετωπίζουμε τον πλανήτη μας. Η ταπεινή αυτή συγκέντρωση μας επιδιώκει να φέρει αυτή τη διάσταση της αλλαγής πιο σταθερά στο διεθνή διάλογο σχετικά με τη βιωσιμότητα».
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο Οικουμενικός Πατριάρχης τόνισε:
«Το συνέδριο μας πραγματοποιείται εν όψει του «Ρίο +20», της Διασκέψεως των Ηνωμένων Εθνών για την Αειφορία. Πολλοί από εμάς έχουν δει τις θετικές αλλαγές κατά την τελευταία δεκαετία. Παρ’ όλα αυτά, όλοι μας είμαστε βαθιά απογοητευμένοι με την πεισματική αντίσταση και την απροθυμία υιοθέτησης φιλικών προς το περιβάλλων πολιτικών και πρακτικών. Επιτρέψτε μας να εκτιμήσουμε ότι ενδεχομένως ο λόγος γι’ αυτό το δισταγμό μπορεί να έγκειται στο γεγονός ότι είμαστε απρόθυμοι να αναλάβουμε την προσωπική ευθύνη και να επιδείξουμε διάθεση αυτοθυσίας.
Στην ορθόδοξη χριστιανική παράδοση, αναφερόμαστε σε αυτή τη «διάσταση που απουσιάζει», ως άσκηση, η οποία θα μπορούσε να μεταφραστεί ως εγκράτεια και μετριοπάθεια, ή – ακόμη καλύτερα – απλότητα και λιτότητα. Η αλήθεια είναι ότι αντιστεκόμαστε σε οποιαδήποτε απαίτηση για αυτοσυγκράτηση και αυτοέλεγχο. Ωστόσο, αγαπητοί φίλοι, αν δεν ζούμε πιο απλά, δεν μπορούμε να μάθουμε να μοιραζόμαστε. Και αν δεν μάθουμε να μοιραζόμαστε, τότε πώς μπορούμε να περιμένουμε να επιβιώσουμε; Αυτό μπορεί να είναι μια θεμελιώδης θρησκευτική και πνευματική αξία. Ωστόσο, είναι και μια θεμελιώδης ηθική και υπαρξιακή αρχή».
«Ο καθένας από εμάς καλείται να κάνει τη διάκριση μεταξύ του «τι θέλουμε» και «τι χρειαζόμαστε», ή – το πιο σημαντικό – του «τι χρειάζεται ο κόσμος«. Η απληστία υποβαθμίζει τον κόσμο σε μια επιβίωση του ισχυρότερου. Ενώ γενναιοδωρία και ευγνωμοσύνη μετατρέπει τον κόσμο σε μια κοινότητα που μοιράζεται τα πάντα. Καλούμαστε ν’ ακολουθήσουμε το δρόμο της θυσίας – δεν είναι μια θυσία που είναι φθηνή, αλλά μια θυσία που κοστίζει», επισήμανε ο Οικουμενικός Πατριάρχης και πρόσθεσε ότι η θυσία είναι πρωτίστως ένα πνευματικό ζήτημα παρά οικονομικό.
«Η πραγματική κρίση δεν βρίσκεται στο περιβάλλον, αλλά στην ανθρώπινη καρδιά. Το βασικό πρόβλημα βρίσκεται όχι έξω αλλά μέσα μας, όχι στο οικοσύστημα, αλλά στον τρόπο που σκεφτόμαστε. Χωρίς μια επαναστατική αλλαγή μέσα μας, όλες οι προσπάθειες διατήρησης (σ.σ.του περιβάλλοντος) θα παραμένουν ανεπαρκείς και αναποτελεσματικές», υπογράμμισε ο Οικουμενικός Πατριάρχης.
Τους συνέδρους χαιρέτησε και ο Πρόεδρος του Πανεπιστημίου Southern New Hamphshire κ. LeBlanc αναφέρει το skai.gr,καθώς και ο π.Ιώαννης Χρυσαυγής, ο οποίος είχε την ευθύνη της διοργάνωσης του Συνεδρίου εκ μέρους του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Την έναρξη των εργασιών του Συνεδρίου κήρυξε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, στην Θεολογική Σχολή της Χάλκης. Προηγουμένως ο ηγούμενος της Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής της Αγίας Τριάδας, Μητροπολίτης Πρόυσης Ελπιδοφόρος υποδέχθηκε τους συμμετέχοντες στην, «σιωπηλή» από το 1971, Σχολή της Χάλκης.
Στην ομιλία του ο Οικουμενικός Πατριάρχης επισήμανε ότι το συνέδριο της Χάλκης αποτελεί ένα πεδίο διαλόγου πάνω σε θέματα Περιβάλλοντος, Ηθικής και Καινοτομιών. «Όλοι έχουμε το ίδιο όραμα, την ίδια φιλοδοξία, την ίδια προσευχή. Και όλοι μοιραζόμαστε τον ίδιο σκοπό, την ίδια δέσμευση, την ίδια έμπνευση: να παραδώσουμε στα παιδιά μας έναν καθαρό κόσμο, με καθαρό νερό και καθαρό αέρα», είπε ο Οικουμενικός Πατριάρχης απευθυνόμενος στους συνέδρους.
«Η προσπάθειά μας κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων δεκαετιών», συνέχισε ο Οικουενικός Πατριάρχης, «ήταν η προώθηση του διαλόγου και της συνεργασίας μεταξύ των διαφόρων ομολογιών και θρησκειών, συμβάλλοντας στην παγκόσμια ευαισθητοποίηση αλλά και στις απαιτούμενες αλλαγές στη συμπεριφορά και τον τρόπο ζωής που σχετίζονται με την οικολογική κρίση.
Η Σύνοδος της Χάλκης είναι ένα ζωτικής σημασίας βήμα προς αυτό τον κρίσιμο διάλογο. Είμαστε πεπεισμένοι ότι οποιαδήποτε πραγματική ελπίδα για αντιστροφή της κλιματικής αλλαγής και την αντιμετώπιση της ρύπανσης του περιβάλλοντος απαιτεί ριζικό μετασχηματισμό του τρόπου με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε και αντιμετωπίζουμε τον πλανήτη μας. Η ταπεινή αυτή συγκέντρωση μας επιδιώκει να φέρει αυτή τη διάσταση της αλλαγής πιο σταθερά στο διεθνή διάλογο σχετικά με τη βιωσιμότητα».
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο Οικουμενικός Πατριάρχης τόνισε:
«Το συνέδριο μας πραγματοποιείται εν όψει του «Ρίο +20», της Διασκέψεως των Ηνωμένων Εθνών για την Αειφορία. Πολλοί από εμάς έχουν δει τις θετικές αλλαγές κατά την τελευταία δεκαετία. Παρ’ όλα αυτά, όλοι μας είμαστε βαθιά απογοητευμένοι με την πεισματική αντίσταση και την απροθυμία υιοθέτησης φιλικών προς το περιβάλλων πολιτικών και πρακτικών. Επιτρέψτε μας να εκτιμήσουμε ότι ενδεχομένως ο λόγος γι’ αυτό το δισταγμό μπορεί να έγκειται στο γεγονός ότι είμαστε απρόθυμοι να αναλάβουμε την προσωπική ευθύνη και να επιδείξουμε διάθεση αυτοθυσίας.
Στην ορθόδοξη χριστιανική παράδοση, αναφερόμαστε σε αυτή τη «διάσταση που απουσιάζει», ως άσκηση, η οποία θα μπορούσε να μεταφραστεί ως εγκράτεια και μετριοπάθεια, ή – ακόμη καλύτερα – απλότητα και λιτότητα. Η αλήθεια είναι ότι αντιστεκόμαστε σε οποιαδήποτε απαίτηση για αυτοσυγκράτηση και αυτοέλεγχο. Ωστόσο, αγαπητοί φίλοι, αν δεν ζούμε πιο απλά, δεν μπορούμε να μάθουμε να μοιραζόμαστε. Και αν δεν μάθουμε να μοιραζόμαστε, τότε πώς μπορούμε να περιμένουμε να επιβιώσουμε; Αυτό μπορεί να είναι μια θεμελιώδης θρησκευτική και πνευματική αξία. Ωστόσο, είναι και μια θεμελιώδης ηθική και υπαρξιακή αρχή».
«Ο καθένας από εμάς καλείται να κάνει τη διάκριση μεταξύ του «τι θέλουμε» και «τι χρειαζόμαστε», ή – το πιο σημαντικό – του «τι χρειάζεται ο κόσμος«. Η απληστία υποβαθμίζει τον κόσμο σε μια επιβίωση του ισχυρότερου. Ενώ γενναιοδωρία και ευγνωμοσύνη μετατρέπει τον κόσμο σε μια κοινότητα που μοιράζεται τα πάντα. Καλούμαστε ν’ ακολουθήσουμε το δρόμο της θυσίας – δεν είναι μια θυσία που είναι φθηνή, αλλά μια θυσία που κοστίζει», επισήμανε ο Οικουμενικός Πατριάρχης και πρόσθεσε ότι η θυσία είναι πρωτίστως ένα πνευματικό ζήτημα παρά οικονομικό.
«Η πραγματική κρίση δεν βρίσκεται στο περιβάλλον, αλλά στην ανθρώπινη καρδιά. Το βασικό πρόβλημα βρίσκεται όχι έξω αλλά μέσα μας, όχι στο οικοσύστημα, αλλά στον τρόπο που σκεφτόμαστε. Χωρίς μια επαναστατική αλλαγή μέσα μας, όλες οι προσπάθειες διατήρησης (σ.σ.του περιβάλλοντος) θα παραμένουν ανεπαρκείς και αναποτελεσματικές», υπογράμμισε ο Οικουμενικός Πατριάρχης.
Τους συνέδρους χαιρέτησε και ο Πρόεδρος του Πανεπιστημίου Southern New Hamphshire κ. LeBlanc αναφέρει το skai.gr,καθώς και ο π.Ιώαννης Χρυσαυγής, ο οποίος είχε την ευθύνη της διοργάνωσης του Συνεδρίου εκ μέρους του Οικουμενικού Πατριαρχείου.