Τα πάντα γύρω μας φαίνεται εκβιαστικά να ξετυλίγονται γύρω από δίπολα: μνημονίου-αντιμνημονίου, δραχμής-ευρώ, φασισμού-αντιφασισμού. Ίσως ακόμα και μέσα στις δικές μας γραμμές να επιβάλλεται σε στιγμές να σταθούμε, να πάρουμε θέση, σε μια συγκυρία οριακή. Στιγμή όμως δεν λησμονούμε το μοναδικό πραγματικό δίπολο: Επανάσταση ή σύμπλευση με το υπάρχον.
Αρνούμαστε τη συναίνεση, τα διλήμματά τους, την ταξική ειρήνη. Η ασφάλεια αφορά τα οφέλη του ντόπιου και του πολυεθνικού κεφαλαίου, η ελευθερία όλο τον υπόλοιπο κόσμο. Το κράτος και το κεφάλαιο, οι φασίστες κι οι τράπεζες δεν είναι αόρατες δυνάμεις. Έχουν ονόματα και διευθύνσεις. Ας αρχίσουν να μετράνε τις μέρες της αφθονίας τους αντίστροφα.
Κοιτάμε πίσω μας, στα τελευταία χρόνια, αγώνες σκληρούς. Πώς να χωρέσουν στις κάλπες τα οδοφράγματα κι οι φωτιές της 12ης Φλεβάρη; Πώς να χωρέσουν στις κάλπες τα «ΩΣ ΕΔΩ» που όρθωσαν οι λίγοι, οι αξιοπρεπείς προλετάριοι στους καιρούς του εργασιακού φόβου και υποταγής; Πώς να χωρέσουν οι μάχες που δόθηκαν πόλη με πόλη, γειτονιά με γειτονιά με τα καθάρματα της Χ.Α.; Πώς να χωρέσουν τα αδέλφια μας που λείπουν από το πλευρό μας, αλλά είναι πάντα δίπλα μας, ακόμα και μέσα στα κελιά του καθεστώτος;
Σ’αυτούς τους οριακούς καιρούς που δεν σηκώνουν ενδοιασμούς, επιχειρούμε το αδιανόητο και τα κάνουμε να «χωρέσουν». Τα 1000ml βενζίνης που ρίξαμε στην κάλπη του 18ου εκλογικού τμήματος στα Εξάρχεια στις εκλογές της 17ης Ιούνη, είναι οι 1000 μας ψήφοι, είναι οι 1000 μας προκλήσεις σ’έναν πόλεμο ανειρήνευτο.
Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΠΡΩΤΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ
Υ.Γ. Μια γροθιά υψωμένη για την συντρόφισσα Όλγα Οικονομίδου.
ΠΗΓΗ: indymedia
Αρνούμαστε τη συναίνεση, τα διλήμματά τους, την ταξική ειρήνη. Η ασφάλεια αφορά τα οφέλη του ντόπιου και του πολυεθνικού κεφαλαίου, η ελευθερία όλο τον υπόλοιπο κόσμο. Το κράτος και το κεφάλαιο, οι φασίστες κι οι τράπεζες δεν είναι αόρατες δυνάμεις. Έχουν ονόματα και διευθύνσεις. Ας αρχίσουν να μετράνε τις μέρες της αφθονίας τους αντίστροφα.
Κοιτάμε πίσω μας, στα τελευταία χρόνια, αγώνες σκληρούς. Πώς να χωρέσουν στις κάλπες τα οδοφράγματα κι οι φωτιές της 12ης Φλεβάρη; Πώς να χωρέσουν στις κάλπες τα «ΩΣ ΕΔΩ» που όρθωσαν οι λίγοι, οι αξιοπρεπείς προλετάριοι στους καιρούς του εργασιακού φόβου και υποταγής; Πώς να χωρέσουν οι μάχες που δόθηκαν πόλη με πόλη, γειτονιά με γειτονιά με τα καθάρματα της Χ.Α.; Πώς να χωρέσουν τα αδέλφια μας που λείπουν από το πλευρό μας, αλλά είναι πάντα δίπλα μας, ακόμα και μέσα στα κελιά του καθεστώτος;
Σ’αυτούς τους οριακούς καιρούς που δεν σηκώνουν ενδοιασμούς, επιχειρούμε το αδιανόητο και τα κάνουμε να «χωρέσουν». Τα 1000ml βενζίνης που ρίξαμε στην κάλπη του 18ου εκλογικού τμήματος στα Εξάρχεια στις εκλογές της 17ης Ιούνη, είναι οι 1000 μας ψήφοι, είναι οι 1000 μας προκλήσεις σ’έναν πόλεμο ανειρήνευτο.
Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΠΡΩΤΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ
Υ.Γ. Μια γροθιά υψωμένη για την συντρόφισσα Όλγα Οικονομίδου.
ΠΗΓΗ: indymedia
