 |
H Ημέρα Ασφαλούς Διαδικτύου 2012 εορτάζεται σήμερα, 7 Φεβρουαρίου, σε περισσότερες από 74 χώρες στον κόσμο. Φέτος το Πανευρωπαϊκό Δίκτυο Εθνικών Κέντρων Ενημέρωσης Insafe στοχεύει στη σύγκλιση των γενεών με το σύνθημα «Ανακαλύψτε τον ψηφιακό κόσμο μαζί με ασφάλεια!».
Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε τι συμβαίνει στην Ελλάδα σε σχέση με την ανάγκη διασύνδεσης παιδιών και μεγαλυτέρων για την ενδυνάμωση των ανήλικων χρηστών στην ασφαλή και υπεύθυνη χρήση του Διαδικτύου. Τα στοιχεία της έρευνας EU Kids Online1 είναι αποκαλυπτικά:
Η χρήση του διαδικτύου που κάνουν τα περισσότερα παιδιά ευνοεί τον ψηφιακό αναλφαβητισμό στα πλαίσια της ασφάλειας. Από τις 8 ψηφιακές δεξιότητες που συνδέονται με την κατανόηση, πλοήγηση, αξιολόγηση και ασφάλεια, τα παιδιά από 11-16 ετών στην Ελλάδα αγγίζουν μόλις το 3.4 με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο να ανέρχεται στο 4.2. Tα Ελληνόπουλα έχουν αναπτύξει κατά μέσο όρο τις μισές από τις δεξιότητες για τις οποίες ερωτήθηκαν. Από τις βασικές / λειτουργικές δεξιότητες τα παιδιά συγκέντρωσαν υψηλότερα ποσοστά στο μπλοκάρισμα μηνυμάτων από κάποιον άγνωστο, στην αποθήκευση μιας ιστοσελίδας, στην αναζήτηση πληροφοριών που αφορούν την ασφάλεια στο διαδίκτυο (με μεγαλύτερα ποσοστά στις ηλικίες 14-16) και στην αλλαγή των ρυθμίσεων ασφαλείας σε ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης. Λιγότερο ανεπτυγμένες ήταν οι δεξιότητες που σχετίζονται με το μπλοκάρισμα ανεπιθύμητης αλληλογραφίας και μηνυμάτων spam, την αλλαγή ρυθμίσεων σε φίλτρα προστασίας, τη διαγραφή ιστορικού αναζήτησης και τη σύγκριση ιστοχώρων για να ελέγξουν την εγκυρότητα των πληροφοριών.
Κατά τα αποτελέσματα της έρευνας, υπάρχει πιθανότητα η επαφή των παιδιών με υλικό συγκεκριμένης φύσης να τα ενοχλήσει σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό. Τα σχετικά στατιστικά στοιχεία δείχνουν πως μόνο 6% των Ελλήνων γονέων δείχνουν να γνωρίζουν ότι τα παιδιά τους έχουν δει επιβλαβές για αυτά περιεχόμενο, ενώ το ποσοστό των παιδιών που παραδέχεται πως έχει ενοχληθεί ή νοιώσει άσχημα για κάτι που είδε στο Διαδίκτυο αγγίζει το 10%.
Η έλλειψη επικοινωνίας μεταξύ παιδιών και γονιών στην Ελλάδα γίνεται επίσης εμφανής από το κατά πόσο οι γονείς έχουν επίγνωση του αν το παιδί τους έχει δει εικόνες σεξουαλικού περιεχομένου στο διαδίκτυο. Το 42% των γονέων πιστεύουν πώς όχι, το 35% ναι και 24% δηλώνουν ότι δεν γνωρίζουν αν κάτι τέτοιο έχει συμβεί. Από την αντιπαράθεση των απαντήσεων γονέων και παιδιών προέκυψε ότι, ενώ το 14% των παιδιών έχει έρθει σε επαφή με σεξουαλικό υλικό, αυτό το γνωρίζει το 12% των γονέων.
Σε σχέση με τον εκφοβισμό και την εξύβριση (bullying), συγκρίνοντας τα ποσοστά των γονιών ως προς το κατά πόσο πιστεύουν ότι τα παιδιά τους έχουν υποστεί διαδικτυακό bullying, η Ελλάδα έχει από τα υψηλότερα ποσοστά άγνοιας (79%) μαζί με την Κύπρο, Ιταλία, Ουγγαρία και Ρουμανία.
Είναι μάλλον εμφανές ότι ο γονικός έλεγχος αποκτά θεμελιώδη σημασία! Τι συμβαίνει όμως με τη γονική διαμεσολάβηση στην Ελλάδα; Σχετικά με την ενεργό διαμεσολάβηση των γονέων (που περιλαμβάνει την συζήτηση με το παιδί σχετικά με τις διαδικτυακές του δραστηριότητες, το να μοιράζονται οι γονείς αυτές τις δραστηριότητες με τα παιδιά τους, να κάθεται ο γονέας κοντά όταν το παιδί χρησιμοποιεί το διαδίκτυο και την καθοδήγηση των παιδιών στην διαδικτυακή ασφάλεια, είτε βοηθώντας τα όταν συναντούν δυσκολίες, είτε λέγοντας τους τι να κάνουν σε καταστάσεις που τους αναστατώνουν ή τα ενοχλούν) τα ποσοστά είναι ενθαρρυντικά με το 84% των παιδιών και 87% των γονέων να συμφωνούν ότι υπάρχει θετική διαμεσολάβηση. Εντυπωσιακά υψηλό είναι όμως και το ποσοστό στην απαγορευτική διαμεσολάβηση που αφορά στην επιβολή κάποιων κανόνων σχετικά με το τι επιτρέπεται να κάνουν τα παιδιά και τι όχι στο διαδίκτυο, που λειτουργεί επικουρικά στην ενεργή διαμεσολάβηση, με το 92% των γονέων και το 87% των παιδιών στην Ελλάδα να συμφωνούν στο ότι πρέπει να τίθενται κάποια όρια. Αντίθετα, λιγότερο αποτελεσματική φαίνεται να είναι η μέθοδος ‘monitoring’ που αφορά στον έλεγχο του υπολογιστή από τους γονείς (την κατασκοπεία με άλλα λόγια!) για να δουν με τι ασχολούνται τα παιδιά τους και ο έλεγχος των προφίλ των παιδιών στα διάφορα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που φαίνεται να υπονομεύει την σχέση εμπιστοσύνης γονέα παιδιού.
Ωστόσο, πρέπει να δοθεί έμφαση στο ότι 17% των παιδιών στην Ελλάδα θα ήθελαν οι γονείς τους να ασχολούνται περισσότερο με τις διαδικτυακές τους δραστηριότητες, ενώ ένα 70% των γονέων νιώθει ότι δεν κάνει αρκετά πράγματα σε σχέση με το παιδί του και το διαδίκτυο, γεγονός που τονίζει το χάσμα ανάμεσα στις γενεές.
Επιπλέον, ο ρόλος των δασκάλων αλλά και των φίλων είναι εξίσου σημαντικός.
Tο 70% των παιδιών στην Ελλάδα παραδέχονται πως οι δάσκαλοι τους έχουν χρησιμοποιήσει κάποιον από τους τρόπους διαμεσολάβησης της χρήσης νέων τεχνολογιών, ενώ 71% έχουν συμβουλευθεί συνομηλίκους τους στη χρήση του διαδικτύου. Παρόλα αυτά, τα ελληνόπουλα λαμβάνουν συμβουλές κατά προτεραιότητα από τους γονείς τους (60%) και εν συνεχεία από τους εκπαιδευτικούς (50%) και τους συνομηλίκους τους (42%).
Επισκεφτείτε την ιστοσελίδα www.saferinternet.gr/ για να ενημερώνεστε για τις εκδηλώσεις που θα διοργανωθούν μέχρι το Σάββατο, 11/2/2011.
Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε τι συμβαίνει στην Ελλάδα σε σχέση με την ανάγκη διασύνδεσης παιδιών και μεγαλυτέρων για την ενδυνάμωση των ανήλικων χρηστών στην ασφαλή και υπεύθυνη χρήση του Διαδικτύου. Τα στοιχεία της έρευνας EU Kids Online1 είναι αποκαλυπτικά:
Η χρήση του διαδικτύου που κάνουν τα περισσότερα παιδιά ευνοεί τον ψηφιακό αναλφαβητισμό στα πλαίσια της ασφάλειας. Από τις 8 ψηφιακές δεξιότητες που συνδέονται με την κατανόηση, πλοήγηση, αξιολόγηση και ασφάλεια, τα παιδιά από 11-16 ετών στην Ελλάδα αγγίζουν μόλις το 3.4 με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο να ανέρχεται στο 4.2. Tα Ελληνόπουλα έχουν αναπτύξει κατά μέσο όρο τις μισές από τις δεξιότητες για τις οποίες ερωτήθηκαν. Από τις βασικές / λειτουργικές δεξιότητες τα παιδιά συγκέντρωσαν υψηλότερα ποσοστά στο μπλοκάρισμα μηνυμάτων από κάποιον άγνωστο, στην αποθήκευση μιας ιστοσελίδας, στην αναζήτηση πληροφοριών που αφορούν την ασφάλεια στο διαδίκτυο (με μεγαλύτερα ποσοστά στις ηλικίες 14-16) και στην αλλαγή των ρυθμίσεων ασφαλείας σε ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης. Λιγότερο ανεπτυγμένες ήταν οι δεξιότητες που σχετίζονται με το μπλοκάρισμα ανεπιθύμητης αλληλογραφίας και μηνυμάτων spam, την αλλαγή ρυθμίσεων σε φίλτρα προστασίας, τη διαγραφή ιστορικού αναζήτησης και τη σύγκριση ιστοχώρων για να ελέγξουν την εγκυρότητα των πληροφοριών.
Κατά τα αποτελέσματα της έρευνας, υπάρχει πιθανότητα η επαφή των παιδιών με υλικό συγκεκριμένης φύσης να τα ενοχλήσει σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό. Τα σχετικά στατιστικά στοιχεία δείχνουν πως μόνο 6% των Ελλήνων γονέων δείχνουν να γνωρίζουν ότι τα παιδιά τους έχουν δει επιβλαβές για αυτά περιεχόμενο, ενώ το ποσοστό των παιδιών που παραδέχεται πως έχει ενοχληθεί ή νοιώσει άσχημα για κάτι που είδε στο Διαδίκτυο αγγίζει το 10%.
Η έλλειψη επικοινωνίας μεταξύ παιδιών και γονιών στην Ελλάδα γίνεται επίσης εμφανής από το κατά πόσο οι γονείς έχουν επίγνωση του αν το παιδί τους έχει δει εικόνες σεξουαλικού περιεχομένου στο διαδίκτυο. Το 42% των γονέων πιστεύουν πώς όχι, το 35% ναι και 24% δηλώνουν ότι δεν γνωρίζουν αν κάτι τέτοιο έχει συμβεί. Από την αντιπαράθεση των απαντήσεων γονέων και παιδιών προέκυψε ότι, ενώ το 14% των παιδιών έχει έρθει σε επαφή με σεξουαλικό υλικό, αυτό το γνωρίζει το 12% των γονέων.
Σε σχέση με τον εκφοβισμό και την εξύβριση (bullying), συγκρίνοντας τα ποσοστά των γονιών ως προς το κατά πόσο πιστεύουν ότι τα παιδιά τους έχουν υποστεί διαδικτυακό bullying, η Ελλάδα έχει από τα υψηλότερα ποσοστά άγνοιας (79%) μαζί με την Κύπρο, Ιταλία, Ουγγαρία και Ρουμανία.
Είναι μάλλον εμφανές ότι ο γονικός έλεγχος αποκτά θεμελιώδη σημασία! Τι συμβαίνει όμως με τη γονική διαμεσολάβηση στην Ελλάδα; Σχετικά με την ενεργό διαμεσολάβηση των γονέων (που περιλαμβάνει την συζήτηση με το παιδί σχετικά με τις διαδικτυακές του δραστηριότητες, το να μοιράζονται οι γονείς αυτές τις δραστηριότητες με τα παιδιά τους, να κάθεται ο γονέας κοντά όταν το παιδί χρησιμοποιεί το διαδίκτυο και την καθοδήγηση των παιδιών στην διαδικτυακή ασφάλεια, είτε βοηθώντας τα όταν συναντούν δυσκολίες, είτε λέγοντας τους τι να κάνουν σε καταστάσεις που τους αναστατώνουν ή τα ενοχλούν) τα ποσοστά είναι ενθαρρυντικά με το 84% των παιδιών και 87% των γονέων να συμφωνούν ότι υπάρχει θετική διαμεσολάβηση. Εντυπωσιακά υψηλό είναι όμως και το ποσοστό στην απαγορευτική διαμεσολάβηση που αφορά στην επιβολή κάποιων κανόνων σχετικά με το τι επιτρέπεται να κάνουν τα παιδιά και τι όχι στο διαδίκτυο, που λειτουργεί επικουρικά στην ενεργή διαμεσολάβηση, με το 92% των γονέων και το 87% των παιδιών στην Ελλάδα να συμφωνούν στο ότι πρέπει να τίθενται κάποια όρια. Αντίθετα, λιγότερο αποτελεσματική φαίνεται να είναι η μέθοδος ‘monitoring’ που αφορά στον έλεγχο του υπολογιστή από τους γονείς (την κατασκοπεία με άλλα λόγια!) για να δουν με τι ασχολούνται τα παιδιά τους και ο έλεγχος των προφίλ των παιδιών στα διάφορα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που φαίνεται να υπονομεύει την σχέση εμπιστοσύνης γονέα παιδιού.
Ωστόσο, πρέπει να δοθεί έμφαση στο ότι 17% των παιδιών στην Ελλάδα θα ήθελαν οι γονείς τους να ασχολούνται περισσότερο με τις διαδικτυακές τους δραστηριότητες, ενώ ένα 70% των γονέων νιώθει ότι δεν κάνει αρκετά πράγματα σε σχέση με το παιδί του και το διαδίκτυο, γεγονός που τονίζει το χάσμα ανάμεσα στις γενεές.
Επιπλέον, ο ρόλος των δασκάλων αλλά και των φίλων είναι εξίσου σημαντικός.
Tο 70% των παιδιών στην Ελλάδα παραδέχονται πως οι δάσκαλοι τους έχουν χρησιμοποιήσει κάποιον από τους τρόπους διαμεσολάβησης της χρήσης νέων τεχνολογιών, ενώ 71% έχουν συμβουλευθεί συνομηλίκους τους στη χρήση του διαδικτύου. Παρόλα αυτά, τα ελληνόπουλα λαμβάνουν συμβουλές κατά προτεραιότητα από τους γονείς τους (60%) και εν συνεχεία από τους εκπαιδευτικούς (50%) και τους συνομηλίκους τους (42%).
Επισκεφτείτε την ιστοσελίδα www.saferinternet.gr/ για να ενημερώνεστε για τις εκδηλώσεις που θα διοργανωθούν μέχρι το Σάββατο, 11/2/2011.
