Και να λοιπόν που φτάσαμε στο απροχώρητο...
Να που η τρόικα απαιτεί νέα μέτρα, αυτή τη φορά σοκαριστικά...
Να που οι θεωρίες για το «ξεπούλημα» της Ελλάδας παύουν να είναι θεωρίες και οι υπαίτιοι σιγά - σιγά ξεμπροστιάζονται...
Να που μας τα παίρνουν όλα.
Όμως αλήθεια, αναρωτήθηκε ποτέ κανείς από αυτούς που υπογράφουν τα μνημόνια και τα περνούν με διαδικασίες – εξπρές στη Βουλή, πως ναι μεν ο λαός της Ελλάδας είναι σε νάρκωση, αλλά η ιστορία μας έχει δείξει πως όταν το πάρουμε απόφαση, κάθε κατεργάρης θα πάει στον πάγκο του;
Σκέφτηκε ποτέ κανείς πως όταν το πήραμε απόφαση διώξαμε την Οθωμανική αυτοκρατορία, δεν αφήσαμε τους Ιταλούς να περάσουν τα σύνορά μας, και αντισταθήκαμε με σθένος ακόμα και στη Χιτλερική κατοχή; Πώς 300 Έλληνες κατάφεραν να αποδεκατίσουν τον στρατό του Ξέρξη; Πώς ένας ολόκληρος λαός κοντεύει να θυσιαστεί για 300 βουλευτές που πρέπει να τηρήσουν «κομματική πειθαρχία»;
Αλήθεια, ποιος από τους κυρίους της τρόικας που ζητάνε τον αφανισμό ενός Έθνους, θα επέβαλε τα ίδια μέτρα και στην χώρα του; Και ποιος Βέλγος, Ιταλός, Ισπανός, Ιρλανδός ή ακόμα και Αμερικανός βουλευτής θα συμφωνούσε να ρίξει τη χώρα του στην απόλυτη εξαθλίωση;
Για να μην το πάμε μακριά, η Ελλάδα ανέκαθεν είχε και –λίγους ευτυχώς- προδότες. Όμως πάντα, αυτοί στο τέλος λούστηκαν ότι πήγαν να κάνουν στον λαό τους.
Μέχρι τώρα η αντίδραση του κόσμου ήταν χωρισμένη σε σωματεία. Πλέον, η κατάσταση ξεφεύγει εντελώς και η απάντηση του κόσμου αναμένεται να είναι πολύ πιο μαζική. Και αυτή τη φορά, κανένα χημικό, κανένα γκλοπ και κανένας αστυνομικός δεν θα αποτρέψει άλλη μια «χρυσή» σελίδα στην ιστορία της Ελλάδας.
Κάθε Έλληνας κρύβει μέσα του έναν Κολοκοτρώνη, έναν Ανδρούτσο, έναν Καραϊσκάκη. Και κάθε Έλληνας, θα τους αφήσει να βγουν στην επιφάνεια. Όπως έλεγε ο στρατηγός της Ρωμιοσύνης, ο Ιωάννης Μακρυγιάννης, «δεν πρέπει να μένουμε στο "εγώ" αλλά στο "εμείς"!» διότι υπάρχει και η απάντηση του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου λίγο πριν από την ύστατη μάχη της Άλωσης προς τον Μωάμεθ Πορθητή: «Πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν». Ούτε τρόικα χρειάζεται, ούτε «δανειστές»! Βούληση για «Ελευθερία ή Θάνατο», όπως μέλλει η μοίρα του νεοελληνικού κράτους μετά τον Αγώνα για την Ελευθερία που άρχισε το 1821.
Ο γέροντας των ποιητών, ο Κωστής Παλαμάς, έγινε σημαία της αντίστασης τον Φεβρουάριο του 1943. Η κηδεία του είχε γίνει η πρώτη μαζική συγκέντρωση διαμαρτυρίας ενάντια στον Γερμανό κατακτητή. Ως και οι Ναζί τρόμαξαν μπροστά στο θούριο που απήγγειλαν οι Έλληνες πατριώτες:
«῾Η μεγαλοσύνη τῶν ᾿Εθνῶν
δέν μετριέται μέ τό στρέμμα·
μέ τῆς ψυχῆς τό πύρωμα
μετριέται καί μέ τό αἷμα!»
Κι όπως λέει και το τραγούδι, όταν γυρίσω...
Να το θυμούνται όσοι εκπορνεύουν την αξιοπρέπεια των Ελλήνων σε δανειστές και λιμοκοντόρους ιμπεριαλιστικών κυβερνήσεων και πολυεθνικών:
Να που οι θεωρίες για το «ξεπούλημα» της Ελλάδας παύουν να είναι θεωρίες και οι υπαίτιοι σιγά - σιγά ξεμπροστιάζονται...
Να που μας τα παίρνουν όλα.
Όμως αλήθεια, αναρωτήθηκε ποτέ κανείς από αυτούς που υπογράφουν τα μνημόνια και τα περνούν με διαδικασίες – εξπρές στη Βουλή, πως ναι μεν ο λαός της Ελλάδας είναι σε νάρκωση, αλλά η ιστορία μας έχει δείξει πως όταν το πάρουμε απόφαση, κάθε κατεργάρης θα πάει στον πάγκο του;
Σκέφτηκε ποτέ κανείς πως όταν το πήραμε απόφαση διώξαμε την Οθωμανική αυτοκρατορία, δεν αφήσαμε τους Ιταλούς να περάσουν τα σύνορά μας, και αντισταθήκαμε με σθένος ακόμα και στη Χιτλερική κατοχή; Πώς 300 Έλληνες κατάφεραν να αποδεκατίσουν τον στρατό του Ξέρξη; Πώς ένας ολόκληρος λαός κοντεύει να θυσιαστεί για 300 βουλευτές που πρέπει να τηρήσουν «κομματική πειθαρχία»;
Αλήθεια, ποιος από τους κυρίους της τρόικας που ζητάνε τον αφανισμό ενός Έθνους, θα επέβαλε τα ίδια μέτρα και στην χώρα του; Και ποιος Βέλγος, Ιταλός, Ισπανός, Ιρλανδός ή ακόμα και Αμερικανός βουλευτής θα συμφωνούσε να ρίξει τη χώρα του στην απόλυτη εξαθλίωση;
Για να μην το πάμε μακριά, η Ελλάδα ανέκαθεν είχε και –λίγους ευτυχώς- προδότες. Όμως πάντα, αυτοί στο τέλος λούστηκαν ότι πήγαν να κάνουν στον λαό τους.
Μέχρι τώρα η αντίδραση του κόσμου ήταν χωρισμένη σε σωματεία. Πλέον, η κατάσταση ξεφεύγει εντελώς και η απάντηση του κόσμου αναμένεται να είναι πολύ πιο μαζική. Και αυτή τη φορά, κανένα χημικό, κανένα γκλοπ και κανένας αστυνομικός δεν θα αποτρέψει άλλη μια «χρυσή» σελίδα στην ιστορία της Ελλάδας.
Κάθε Έλληνας κρύβει μέσα του έναν Κολοκοτρώνη, έναν Ανδρούτσο, έναν Καραϊσκάκη. Και κάθε Έλληνας, θα τους αφήσει να βγουν στην επιφάνεια. Όπως έλεγε ο στρατηγός της Ρωμιοσύνης, ο Ιωάννης Μακρυγιάννης, «δεν πρέπει να μένουμε στο "εγώ" αλλά στο "εμείς"!» διότι υπάρχει και η απάντηση του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου λίγο πριν από την ύστατη μάχη της Άλωσης προς τον Μωάμεθ Πορθητή: «Πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν». Ούτε τρόικα χρειάζεται, ούτε «δανειστές»! Βούληση για «Ελευθερία ή Θάνατο», όπως μέλλει η μοίρα του νεοελληνικού κράτους μετά τον Αγώνα για την Ελευθερία που άρχισε το 1821.
Ο γέροντας των ποιητών, ο Κωστής Παλαμάς, έγινε σημαία της αντίστασης τον Φεβρουάριο του 1943. Η κηδεία του είχε γίνει η πρώτη μαζική συγκέντρωση διαμαρτυρίας ενάντια στον Γερμανό κατακτητή. Ως και οι Ναζί τρόμαξαν μπροστά στο θούριο που απήγγειλαν οι Έλληνες πατριώτες:
«῾Η μεγαλοσύνη τῶν ᾿Εθνῶν
δέν μετριέται μέ τό στρέμμα·
μέ τῆς ψυχῆς τό πύρωμα
μετριέται καί μέ τό αἷμα!»
Κι όπως λέει και το τραγούδι, όταν γυρίσω...
Να το θυμούνται όσοι εκπορνεύουν την αξιοπρέπεια των Ελλήνων σε δανειστές και λιμοκοντόρους ιμπεριαλιστικών κυβερνήσεων και πολυεθνικών: