 |
Μέχρι πρότινος οι ερευνητές πίστευαν ότι όλα τα είδη γερακιού του πλανήτη ζούσαν συνεχώς στη στεριά και ότι μόνο για μικρά χρονικά διαστήματα τολμούσαν να πετάξουν πάνω από τον ωκεανό για να κυνηγήσουν.
Τώρα ωστόσο οι ορνιθολόγοι –μεταξύ άλλων από το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης στην Αγγλία– τεκμηρίωσαν με στοιχεία βασισμένα σε παρατηρήσεις δορυφόρων ότι ορισμένα από τα ασπρογέρακα της Γροιλανδίας (Falco rusticolus) ξεχειμωνιάζουν εν μέρει στη θάλασσα.
Στη συγκεκριμένη περιοχή τα ασπρογέρακα έχουν τη βάση τους μεταξύ άλλων στα παγόβουνα και τους μεγάλης έκτασης σωρούς επιπλέοντος πάγου, από όπου πετούν για να κυνηγήσουν γλάρους, αγριόπαπιες και άλλα θαλάσσια πτηνά.
Οι ορνιθολόγοι έπιασαν με δίχτυ 48 γεράκια σε τρεις περιοχές της Γροιλανδίας –στην Qaanaaq της βορειοδυτικής Γροιλανδίας, στην Kangerlussuaq της δυτικής Γροιλανδίας και στην Ittoqqortoormiit στις ανατολικές ακτές. Εφοδίασαν τα πουλιά αυτά με δορυφορικούς πομπούς κι έτσι οι ορνιθολόγοι ήταν σε θέση να παρακολουθούν τις κινήσεις τους στη διάρκεια όλου του έτους.
Όταν πήραν τα δεδομένα μέσω των δορυφόρων, οι ερευνητές δεν αποκόμισαν απλώς το εκπληκτικό νέο πως τα ασπρογέρακα ήταν θαλασσοπούλια το χειμώνα, αλλά επιπλέον ανακάλυψαν ότι υπήρχαν καθοριστικές διαφορές σχετικά με το μέγεθος του ζωτικού χώρου που χρειάζονταν τα γεράκια στη διάρκεια του χειμώνα.
Τα πτηνά στις δυτικές ακτές έψαχναν για τροφή σε περιοχές με μικρή σχετικά έκταση, από 383 μέχρι και 6.657 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Στις ανατολικές ακτές τα γεράκια πάσχιζαν πολύ περισσότερο για την τροφή τους και χρησιμοποιούσαν περιοχές έκτασης μεταξύ 26.810 και 63.647 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Με βάση τα τεκμηριωμένα αυτά στοιχεία των ερευνητών, οι τεράστιες εκτάσεις αυτές συνιστούν τους μεγαλύτερους χειμερινούς ζωτικούς χώρους ενός αρπακτικού πτηνού.
Πηγή: Science Illustrated
Τώρα ωστόσο οι ορνιθολόγοι –μεταξύ άλλων από το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης στην Αγγλία– τεκμηρίωσαν με στοιχεία βασισμένα σε παρατηρήσεις δορυφόρων ότι ορισμένα από τα ασπρογέρακα της Γροιλανδίας (Falco rusticolus) ξεχειμωνιάζουν εν μέρει στη θάλασσα.
Στη συγκεκριμένη περιοχή τα ασπρογέρακα έχουν τη βάση τους μεταξύ άλλων στα παγόβουνα και τους μεγάλης έκτασης σωρούς επιπλέοντος πάγου, από όπου πετούν για να κυνηγήσουν γλάρους, αγριόπαπιες και άλλα θαλάσσια πτηνά.
Οι ορνιθολόγοι έπιασαν με δίχτυ 48 γεράκια σε τρεις περιοχές της Γροιλανδίας –στην Qaanaaq της βορειοδυτικής Γροιλανδίας, στην Kangerlussuaq της δυτικής Γροιλανδίας και στην Ittoqqortoormiit στις ανατολικές ακτές. Εφοδίασαν τα πουλιά αυτά με δορυφορικούς πομπούς κι έτσι οι ορνιθολόγοι ήταν σε θέση να παρακολουθούν τις κινήσεις τους στη διάρκεια όλου του έτους.
Όταν πήραν τα δεδομένα μέσω των δορυφόρων, οι ερευνητές δεν αποκόμισαν απλώς το εκπληκτικό νέο πως τα ασπρογέρακα ήταν θαλασσοπούλια το χειμώνα, αλλά επιπλέον ανακάλυψαν ότι υπήρχαν καθοριστικές διαφορές σχετικά με το μέγεθος του ζωτικού χώρου που χρειάζονταν τα γεράκια στη διάρκεια του χειμώνα.
Τα πτηνά στις δυτικές ακτές έψαχναν για τροφή σε περιοχές με μικρή σχετικά έκταση, από 383 μέχρι και 6.657 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Στις ανατολικές ακτές τα γεράκια πάσχιζαν πολύ περισσότερο για την τροφή τους και χρησιμοποιούσαν περιοχές έκτασης μεταξύ 26.810 και 63.647 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Με βάση τα τεκμηριωμένα αυτά στοιχεία των ερευνητών, οι τεράστιες εκτάσεις αυτές συνιστούν τους μεγαλύτερους χειμερινούς ζωτικούς χώρους ενός αρπακτικού πτηνού.
Πηγή: Science Illustrated
