μαζί με τα σωματεία τους και ζητάνε να ακυρωθεί το ενιαίο μισθολόγιο που καθιερώθηκε με το Ν. 4024/2011.
Ειδικότερα, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Εργαζομένων στο ΙΚΑ - ΕΤΑΜ (ΠΟΣΕ ΙΚΑ - ΕΤΑΜ) και 8.108 υπάλληλοι του ΙΚΑ κατέθεσαν στο ΣτΕ προσφυγή 1.040 σελίδων, όπως επίσης ανάλογη προσφυγή 179 σελίδων κατέθεσε ο Πανελλήνιος Σύλλογος Εργατοτεχνιτών του Υπουργείου Πολιτισμού και 932 εργαζόμενοι στο επίμαχο υπουργείο με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου.
Όλοι στρέφονται κατά του Ν. 4024/2011 που αφορά το νέο μισθολόγιο - βαθμολόγιο και της υπ' αριθμ. 2/78400/0022/14.11.2011 απόφασης του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών Φίλιππου Σαχινίδη, με την οποία παρέχονται οδηγίες για την αναδιάρθρωση της δομής του μισθολογίου των υπαλλήλων του Δημοσίου, των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ) και των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ).
Οι εργαζόμενοι μαζί με το νόμο και την υπουργική απόφαση προσβάλλουν και τα ατομικά τους φύλλα μισθοδοσίας των μηνών Ιανουαρίου και Φεβρουαρίου 2012.
Στις προσφυγές τους υποστηρίζουν ότι το ενιαίο μισθολόγιο προσκρούει σε μία πλειάδα συνταγματικών διατάξεων, όπως είναι τα άρθρα 2, 4, 5, 17, 20, 22, 23, 47 και 80.
Παράλληλα, προσκρούει στις συνταγματικά κατοχυρωμένες αρχές της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του Πολίτη προς το κράτος, της αξιοκρατίας, της αμεροληψίας και της διαφάνειας.
Η αρχή της προστασίας της εμπιστοσύνης του πολίτη προς την Πολιτεία και η θεμελιώδης αρχή του κράτους δικαίου -σημειώνουν οι εργαζόμενοι στις προσφυγές τους- υποχρεώνει το νομοθέτη να τηρεί τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει και να μην επιτρέπει αιφνιδιαστικά να τροποποιεί το νομοθετικό πλαίσιο που αφορά τα μισθολογικά των εργαζομένων, ανατρέποντας έτσι με τον τρόπο αυτό την οικογενειακή και προσωπική ζωή τους, δημιουργώντας παράλληλα αξεπέραστα οικονομικοκοινωνικά προβλήματα στους απασχολούμενους στο Δημόσιο, τα ΝΠΔΔ και τους ΟΤΑ.
Όμως, το νέο μισθολόγιο είναι αντίθετο και στο άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), η οποία προστατεύει την περιουσία στην έννοια της οποίας υπάγεται και ο μισθός, όπως αντίθετο είναι και στο άρθρο 8 του Συμφώνου για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Μορφωτικά Δικαιώματα.
Συγχρόνως παραβιάζει τις διεθνείς συμβάσεις εργασίας 87, 98 και 150 που προστατεύουν την εργασία και τα δικαιώματα (αποδοχές, επιδόματα κ.λπ.) των εργαζομένων, ενώ την ίδια στιγμή παραβιάζει και τους κοινοτικούς νομοθετικούς κανόνες, όπως είναι η ευρωπαϊκή οδηγία 2002/14/ΕΚ.
Οι εργαζόμενοι υποστηρίζουν ότι με το Ν. 4024/2011 αφαιρείται το κατοχυρωμένο από το παρελθόν δικαίωμα των συλλογικών διαπραγματεύσεων.
Ακόμη, επισημαίνουν ότι «οι αποδοχές τους περικόπτονται αιφνιδίως μετά από πολλαπλές παρεμβάσεις που ήδη έχουν οδηγήσει στη μείωσή τους από το Μάρτιο του 2010 (Ν. 3833/2010) και εφεξής, με αποτέλεσμα να ανατρέπεται πλέον με τον πιο βίαιο τρόπο κάθε οικογενειακός και προσωπικός προγραμματισμός, ενώ δεν μπορούν πλέον να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους και να καλύψουν τις δαπάνες τους».
Μάλιστα, τονίζουν ότι πολλοί εργαζόμενοι οι οποίοι έχουν πάρει δάνεια για αγορά κατοικίας και στους οποίους για το λόγο αυτό γίνονται κρατήσεις από τη μισθοδοσία τους, φτάνουν στο σημείο να λαμβάνουν μηδενικές ή αρνητικές μισθοδοσίες (αποδοχές).
Τέλος, ζητούν οι προσφυγές τους να συζητηθούν στην Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου, καθώς το ενιαίο μισθολόγιο είναι ζήτημα γενικότερου ενδιαφέροντος.
