Πολλά σενάρια κυκλοφορούν με αφορμή την σύλληψη του Στρος Καν για βιασμό καμαριέρας αμερικανικού ξενοδοχείου. Πολλοί υποστηρίζουν ότι του την έστησαν αντίπαλοι κύκλοι εξουσίας. Εμείς σκεπτόμενοι πάντα Ελληνικά, δηλαδή με την δύναμη της λογικής θα παραθέσουμε τα πιθανά σενάρια και θα πούμε κάποια βασικά που πρέπει όλοι να γνωρίζουν για τον τρόπο λειτουργείας των παγκόσμιων εξουσιαστών.
1) Η καταγγελία είναι απόλυτα αληθινή: Τι συνέβη σε αυτήν την περίπτωση; Πολύ απλά ο Ντομινίκ (ως γνήσιος εξουσιαστής) το έχει ξανακάνει πολλές φορές. Την πέφτει και στριμώχνει ανίσχυρες και φοβισμένες γυναίκες, που αν χάσουν την δουλειά τους κινδυνεύουν να βρεθούν στον δρόμο. Ύστερα φεύγει σαν κύριος και το πολύ-πολύ να δώσει και κανένα χαρτζιλίκι για να μην μιλήσουν. Εξάλλου τι να πουν και σε ποιον; Έτυχε τώρα μία που είχε τσαγανό και έτυχε να είναι και στην Αμερική που παρά τα μύρια κακά έχει ένα καλό: Ότι και να είναι ο άλλος του βάζουν χειροπέδες και τον μπαγλαρώνουν.
2)Η μισή αλήθεια: Το σκηνικό είναι στημένο, αλλά ο Ντομινίκ δεν είναι «αθώος». Δηλαδή έχει το χούι και οι εξουσιαστές το ξέρουν. Του πετάνε δίπλα μια πληρωμένη με τσαγανό, τον προκαλεί και την συνέχεια την ξέρετε…
3)Στημένο: Δεν το συνηθείζει αλλά βγαίνει από το μπάνιο και του την πέφτει μια «επαγγελματίας» που έχουν βάλει επίτηδες. Αυτός ενδίδει, αυτή φροντίζει να υπάρχουν τα στοιχεία (γεννετικό υλικό) και ύστερα κάνει την καταγγελία όπως την έχουν δασκαλέψει. Η καταγγελία προωθείται άμεσα χάρη σε διαύλους που έχουν φροντήσει να είναι ανοιχτοί.
4)Εντελώς ψεύτικο: Δεν έχει συμβεί τίποτα και φρόντισαν απλά να τον συλλάβουν και να τον κατηγορήσουν οι κατάλληλοι άνθρωποι.
Όλα αυτά τα σενάρια «παίζουν» και κανείς μας δεν μπορεί να γνωρίζει την απόλυτη αλήθεια. Πάμε τώρα όμως στο ζουμί. Οι παγκόσμιοι εξουσιαστές δρουν από τα παρασκήνια. Μπροστά βάζουν δικούς τους ανθρώπους να εκτίθονται και να παραπλανούν για το ποιος έχει την πραγματική εξουσία. Αυτοί οι οποίοι επιλέγονται για υψηλά πόστα εκτός όλων των άλλων πρέπει να έχουν και κάποιο «κουσούρι». Εδώ είναι το κλειδί και έτσι εξηγούνται πολλές μυστήριες πολιτικές κινήσεις. Αυτόν που θα ανέβει στην ιεραρχία (την φανερή) πρέπει να έχουν την δυνατότητα οι εξουσιαστές να τον «αποσύρουν» όποτε κρίνουν αυτοί. Αν δεν τον κρατάνε από κάπου, δεν τον προωθούν γιατί δεν μπορούν να εξασφαλίσουν τον πλήρη έλεγχο της μαριονέτας. Ας υποθέσουμε για παράδειγμα πως ανεβάζουν σε θέση κλειδί (πρωθυπουργό, πρόεδρο κλπ) κάποιον που φαίνεται υπάκουος και ακολουθεί τυφλά τις εντολές τους, αλλά δεν έχει κουσούρι. Τότε υπάρχει η πιθανότητα ένα ωραίο πρωί να ξυπνήσει στραβά και να πει «Δεν με χέζετε ρε μαλάκες! Εγώ είμαι ο αρχηγός τώρα και θα κάνω το δικό μου» ή μπορεί να αρχίσουν οι μαριονέτες να στήνουν δικό τους μαγαζί μέσα στο μαγαζί των μεγάλων. Τι θα κάνουν τότε; Μπορούν να αφήσουν αυτήν την πιθανότητα όσο μικρή κι αν είναι να κρέμεται πάνω από την εξουσία τους; Σίγουρα όχι, για αυτό ανεβάζουν αυτούς που ανεβάζουν.
Όσο λοιπόν επικρατεί αυτό το παγκόσμιο σύστημα εξουσίας, φαινόμενα σαν του Ντομινίκ δεν θα εκλείψουν. Είτε γιατί θέλουν να τους αποσύρουν είτε γιατί δεν μπόρεσαν να κρατήσουν το κουσούρι τους κρυφό.
2)Η μισή αλήθεια: Το σκηνικό είναι στημένο, αλλά ο Ντομινίκ δεν είναι «αθώος». Δηλαδή έχει το χούι και οι εξουσιαστές το ξέρουν. Του πετάνε δίπλα μια πληρωμένη με τσαγανό, τον προκαλεί και την συνέχεια την ξέρετε…
3)Στημένο: Δεν το συνηθείζει αλλά βγαίνει από το μπάνιο και του την πέφτει μια «επαγγελματίας» που έχουν βάλει επίτηδες. Αυτός ενδίδει, αυτή φροντίζει να υπάρχουν τα στοιχεία (γεννετικό υλικό) και ύστερα κάνει την καταγγελία όπως την έχουν δασκαλέψει. Η καταγγελία προωθείται άμεσα χάρη σε διαύλους που έχουν φροντήσει να είναι ανοιχτοί.
4)Εντελώς ψεύτικο: Δεν έχει συμβεί τίποτα και φρόντισαν απλά να τον συλλάβουν και να τον κατηγορήσουν οι κατάλληλοι άνθρωποι.
Όλα αυτά τα σενάρια «παίζουν» και κανείς μας δεν μπορεί να γνωρίζει την απόλυτη αλήθεια. Πάμε τώρα όμως στο ζουμί. Οι παγκόσμιοι εξουσιαστές δρουν από τα παρασκήνια. Μπροστά βάζουν δικούς τους ανθρώπους να εκτίθονται και να παραπλανούν για το ποιος έχει την πραγματική εξουσία. Αυτοί οι οποίοι επιλέγονται για υψηλά πόστα εκτός όλων των άλλων πρέπει να έχουν και κάποιο «κουσούρι». Εδώ είναι το κλειδί και έτσι εξηγούνται πολλές μυστήριες πολιτικές κινήσεις. Αυτόν που θα ανέβει στην ιεραρχία (την φανερή) πρέπει να έχουν την δυνατότητα οι εξουσιαστές να τον «αποσύρουν» όποτε κρίνουν αυτοί. Αν δεν τον κρατάνε από κάπου, δεν τον προωθούν γιατί δεν μπορούν να εξασφαλίσουν τον πλήρη έλεγχο της μαριονέτας. Ας υποθέσουμε για παράδειγμα πως ανεβάζουν σε θέση κλειδί (πρωθυπουργό, πρόεδρο κλπ) κάποιον που φαίνεται υπάκουος και ακολουθεί τυφλά τις εντολές τους, αλλά δεν έχει κουσούρι. Τότε υπάρχει η πιθανότητα ένα ωραίο πρωί να ξυπνήσει στραβά και να πει «Δεν με χέζετε ρε μαλάκες! Εγώ είμαι ο αρχηγός τώρα και θα κάνω το δικό μου» ή μπορεί να αρχίσουν οι μαριονέτες να στήνουν δικό τους μαγαζί μέσα στο μαγαζί των μεγάλων. Τι θα κάνουν τότε; Μπορούν να αφήσουν αυτήν την πιθανότητα όσο μικρή κι αν είναι να κρέμεται πάνω από την εξουσία τους; Σίγουρα όχι, για αυτό ανεβάζουν αυτούς που ανεβάζουν.
Όσο λοιπόν επικρατεί αυτό το παγκόσμιο σύστημα εξουσίας, φαινόμενα σαν του Ντομινίκ δεν θα εκλείψουν. Είτε γιατί θέλουν να τους αποσύρουν είτε γιατί δεν μπόρεσαν να κρατήσουν το κουσούρι τους κρυφό.
