του κυβερνητικού έργου, αλλά σύμπνοιας μεταξύ των υπουργών της.
Έκδηλη είναι επίσης και η απογοήτευση στα πρόσωπα παλιών και εμπειρών υπουργών, που όχι μόνο δεν απολαμβάνουν τον ρόλο τους, αλλά αγωνιούν εξαιρετικά για την πορεία της χώρας, αλλά και της κυβένρησης.
Η λειτουργία του υπουργικού συμβουλίου είναι απογοητευτική για πολλούς υπουργούς, καθώς αντιλαμβάνονται ότι πέραν των νεωτερισμών από τους οποίους έλκεται ο κ. Παπανδρέου (παρουσία Γιόσκαρ φίσερ, Αλέξανδρου Τοπάζη και άλλων ειδικών, ) επί της ουσίας δεν γίνεται δουλειά, καθώς τα θέματα έρχονται προαποφασισμένα από άλλα κέντρα.
Οι περισσότεροι υπουργοί νοιώθουν ότι είναι «στην απέξω», όσον αφορά στα κέντρα λήψης αποφάσεων, αντιλαμβανόμενοι ότι εξωκοινοβουλευτικοί συναδελφοί τους είναι οι προνομιακοί συνομιλητές του Πρωθυπουργού.
Πέραν αυτού όμως αισθάνονται ότι δεν υπάρχει ένα σοβαρό κέντρο πολιτικού σχεδιασμού που να είναι και το κέντρο αναφοράς τους. Συχνά αισθάνονται ότι «παίζεται» το έργο «απόψε αυτοσχεδιάζουμε…» χωρίς και η δική τους δουλειά να είναι ενταγμένη σε έναν ευρύτερο πολιτικό σχεδιασμό.
Χαρακτηριστικά αναφέρουν ότι στο προηγούμενο υπουργικό συμβούλιο η ενημέρωση από τον υπουργό Οικονομικών κ. Παπακωσταντίνου για τις διαπραγνατεύσεις με την τρόϊκα κράτησε πολύ λίγα λεπτά και πάντως στην ατζέντα ήταν περίπου το τελευταίο θέμα της συνεδρίασης.
Στο ίδιο υπουργικό συμβούλιο όμως υπήξαν παρεμβάσεις διαφόρων ( Γιόσκαρ Φίσερ, Αλ. Τοπάζη, πιλοτικό πρόγραμμα κλπ ) που φυσικά δεν συνιστούν πρώτες προτεραιότητες της κυβέρνησης.
Η μεγάλη πλειοψηφία των μελών του υπουργικού συμβουλίου εξέφρασαν και δημόσια μεγάλη δυσφορία από το γεγονός ότι ένα μείζον θέμα όπως η αποκρατικοποίηση 50 δισ. ευρώ δημόσιας περιουσίας γίνεται γνωστό από την συνέντευξη τύπου της τρόϊκας , χωρίς να έχει συζητηθεί στο υπουργικό συμβούλιο και χωρίς να έχει γίνει σοβαρή προεργασία.
Είναι ενδεικτικό ότι από τους πλεόν σοβαρούς υπουργούς της κυβέρνησης βρίσκεται ένα βήμα πρίν την παραίτηση νοιώθοντας απογοήτευση για την «πυξίδα» με την οποία βαδίζει η κυβέρνηση.
Παράλληλα ο Πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου είναι τόσο πολύ απασχολημένος με τις επαφές του εξωτερικού που είναι εξαιρετικά αναγκαίες σε αυτή την φάση για την χώρα, που δεν έχει χρόνο να ασχοληθεί με το τι γίνεται στο εσωτερικό της κυβέρνησης του.
Σε αυτόν τον «καμβά» είναι καθοριστικός και ο ρόλος των βουλευτών οι οποίοι νοιώθουν να πιέζονται από τους ψηφοφόρους τους και από την άλλη πλευρά να μην λαμβάνονται υπόψιν από πολλούς υπουργούς.
Συχνά δηλαδή παρατηρείται το φαινόμενο, αλλά να έχουν συμφωνηθεί στον Τομέα κοινοβουλευτικού Ελέγχου μεταξύ αυτών και των υπουργών και άλλα να έρχονται ως νομοσχέδιο.
Πρόσφατο παράδειγμα το νομοσχέδιο της υπουργού Περιβάλλοντος κα Μπιρμπίλη για την βιοποικιλότητα, αλλά όπως και η ρύθμιση για τους ημιυπαίθριους (αναδρομική ισχή στα δημοτικά τέλη).
Οι βουλευτές έχουν καταστήσει σαφές ότι με τέτοιες πρακτικές υπουργών το «αντάρτικο» θα φουντώνει και πάντως η κυβέρνηση δεν θα τους έχει «συμμάχους» αφού δεν τους υπολογίζει. Εξαιρετικά ενοχλημένοι είναι και με τους εξωκοινοβουλευτικούς υπουργούς οι οποίοι δεν τους δέχονται κάν στα γραφεία τους.
Παράλληλα καταλογίζουν στην κυβέρνηση ότι διαρκώς τους αιφνιδιάζει με νέα μέτρα. Χαρακτηριστικά αναφέρουν ότι « από την μια μεριά μειώνουμε μισθούς και συντάξεις και από την άλλη αυξάνουμε τα πάντα (βενζίνη, εισητήρια, ΔΕΗ, διόδια φόρους κλπ) στήνοντας τους πολίτες απεναντί μας.»
Αυτό το εκρηκτικό μείγμα καλείται να διαχειριστεί ο Πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου καθώς η συνοχή κυβέρνησης αλλά και Κοινοβουλευτικής Ομάδας, καθημερινά δοκιμάζεται.
ΠΗΓΗ : 24ωρο
